Mocno zarysował się w tym roku nurt edukacyjnych przedstawień o dojrzewaniu, zarówno kameralnych, jak i pełnych widowiskowego rozmachu. Grand Prix zdobył Rycerz nieistniejący Gioco Vity (Włochy) – widowiskowy teatr cieni z wykorzystaniem żywego planu, projekcji i niezwykłego operowania światłem. Spektakl plasował się w mocno obecnym w tej edycji nurcie przesuwania granic teatru i lalkarstwa, podobnie jak czyniły to – w różne strony – Herosi z plastiku (Izrael), wykorzystujący zwykłe zabawkowe figurki oraz Szepty Nicole Mossoux (Belgia), które przekształcały świat dźwięków w gest, ruch i taniec. Najlepszym spektaklem dla dzieci okazał się delikatny, nostalgiczny i ciepły Jeż z mgły Charkowskiego Akademickiego Teatru Lalek (Ukraina).

W ciągu 5 dni widzowie obejrzeli 28 przedstawień. Prezentacjom towarzyszyły wystawy polskiej lalki artystycznej pt. Pola i obiektów teatralnych Julii Skuratovej. Odbyło się także spotkanie dyskusyjne POLUNIMY poświęcone dorobkowi Henryka Jurowskiego, znakomitego teoretyka, krytyka i historyka teatru lalek, działacza i prezydenta Międzynarodowego Stowarzyszenia Lalkarzy UNIMA.